کمال گرایی عزیزم لطفاً پشت در بنشین بذار شروع کنم.
سه شنبه, ۱۶ خرداد ۱۴۰۲، ۱۱:۲۴ ق.ظ
به نام خدا
زمان زیادی شده است که در وبلاگ چیزی از خودم به جا نذاشته‌ام. هر سری برای نوشتن آمدم بنویسم آنقدری نگاه کردم و ننوشتم که بی‌خیال شدم و رفتم پی کارم. اما این بار آمدم بدون داشتن موضوع بنویسم و دست از این کمال گرایی که باعث شروع نکردن و دیر شروع کردن‌هایم شده است دست بردارم. مدت‌هاست در کانال تلگرام می‌نویسم ولی در حال حاضر نیاز دارم بیشتر و بلندتر بنویسم و تلگرام زیبا نیست برای این کار. شاید این جا هرگز خوانده نشود ولی زیباست برای نوشتن.
موضوع‌هایی که هیچ وقت درباره‌شان ننوشتم را باید بیاورم بیرون و فوتشان کنم. باید بنویسم و ثبت‌شان کنم. نمی‌دانم الان هم نظر علی آن موقع هستم یا خیر ولی باید بنویسم و درست بنویسم. باید خود و کلمات خود را از وسوسه‌های تعاملی پاک نگه دارم. باید کلمات را تمیز نگه داشت.
ظاهرا تلگرام رو هنوز ترجیح میدی.